Pałac w Sypniewie to jeden z cenniejszych zabytków świeckich znajdujących się na terenie województwa kujawsko-pomorskiego. Wzniesiony został w II połowie XIX wieku (według wcześniejszych planów k. F. Schinkla) na miejscu dawnego drewnianego dworu Grabowskich. Pałac w Sypniewie łączy różne elementy i treści ze stylu neoklasycystycznego oraz neorenesansowego.

Do dziś zachwyca nas swoją ciekawą sylwetką, zdobionym balkonem wspartym na kolumnach oraz okazałą, wieloboczną wieżą. Wkrótce po wybudowaniu pałacu założono w jego otoczeniu park o powierzchni 8,85 ha, który od początku swego istnienia miał charakter krajobrazowy. Do pałacu doprowadzi nas aleja dojazdowa utworzona z 38 dorodnych lip drobnolistnych. Efektowny akcent tworzą również trzy okazałe cisy, których zimozielone sylwety wspaniale kontrastują z jaśniejszym tłem bryły pałacowej. Największe walory przyrodniczo-krajobrazowe posiada niewątpliwie wschodnia część parku, zajmująca przestrzeń po lewej stronie alei dojazdowej. Tu w niewielkim zagłębieniu terenowym znajduje się wydłużony staw, otoczony wieńcem wierzb białych oraz jesionów wyniosłych. Kompozycję parku wzbogacają również okazy pomnikowe, które posiadają nieprzemijające wartości przyrodnicze. Do tej grupy drzew zaliczają się reliktowe miłorzęby dwuklapkowe, sześć dębów szypułkowych o obwodach od 282 do 420 cm, oraz buk pospolity o wymiarze 330 cm w obwodzie. Niegdyś rosło tu również drzewo mamutowe oraz tulipanowce, którym nasz klimat nie pozwolił przetrwać do czasów obecnych.

Warto wiedzieć, że opisywany obiekt przyrodniczy z uwagi na swe liczne walory znalazł swoje zaszczytne miejsce w "Spisie Parków i Ogrodów Zabytkowych w Polsce".